Hoe is de app ontvangen?

Oprichter Marian Heezen van Leukeboetiekjes: “Heel enthousiast, zowel door de modebranche als door consumenten. De app is nu 7.000 keer gedownload en er staan ongeveer 650 winkels in. Vrouwen vinden het echt een stuk shopgemak. Ze kunnen gericht zoeken op hun favoriete merk in een stad of juist in een plaats waar ze niet bekend zijn. Dat is toch handiger dan dat je er bij toeval tegenaan loopt. Toen er bijvoorbeeld in Linda Magazine aandacht aan de app werd besteed kon ik dat onmiddellijk merken aan het aantal downloads, een paar honderd per dag.”

Waarom een nieuwe functionaliteit?

“Veel apps worden gedownload en vergeten. Die pushberichten zijn juist bedoeld om interactie met die consument te krijgen. Bijvoorbeeld: ‘we hebben de nieuwe collectie van merk x binnen’ of ‘de uitverkoop begint’. Ik wil niet alleen maar kortingsacties. Die slag om prijs winnen wij niet als zelfstandig ondernemers. Wij onderscheiden ons op service en persoonlijke aandacht. Winkeliers die in de app staan kunnen zelf een pushbericht invoeren, dat wordt afgeleverd bij alle gebruikers die in hun instellingen hebben aangegeven dat ze uit die plaats berichten willen ontvangen. De winkelier betaalt 20 cent per werkelijk ontvangen bericht. Ze kunnen vooraf laten berekenen naar hoeveel mensen het gaat en wat het totaalbedrag is, dit kan meteen worden afgerekend.”

Hoe kom je als winkel in de app?

“De eerste 450 heb ik zelf geselecteerd, de rest is uitgebreid in het afgelopen anderhalf jaar. Winkels kunnen zichzelf aanmelden, maar niet iedereen komt er in. Ik selecteer gericht. Hoe lastig dat ook is. Alle ondernemers werken er hard voor en we hebben allemaal steun nodig, maar ik wil wel de app op een bepaald niveau houden. Als winkel moet je met je merkenmix wel onderscheidend genoeg zijn ten opzichte van het grootwinkelbedrijf. Ik ga uit van het profiel dat ik bepaald heb bij de lancering. En winkeliers moeten online actief zijn, al is het alleen met een Facebook-pagina. Ik vind dat winkeliers een cross-channel benadering nodig hebben om te overleven. Voor winkels is deelname gratis, maar het is wel de bedoeling dat boetieks via hun account zelf hun merkenpakket en andere gegevens up-to-date houden.”

En de merken?

“Merken kunnen tegen een advertentietarief vijf collectiefoto’s plaatsen in de app. Met Kyra & Ko zijn we nu bezig met een pilot om een pushbericht met collectiebeeld op te stellen voor hun klanten. Consumenten kunnen de collectiebeelden van merken bekijken en zien waar het verkocht wordt. Ik ben aan het kijken naar samenwerkingsverbanden om mobiel bestellen en mogelijk ook mobiel betalen te integreren. Mijn ideaalplaatje is dat uiteindelijk lokale voorraden aan elkaar gekoppeld worden en  je als winkelier bij een uitverkocht artikel niet alleen van de leverancier afhankelijk bent maar ook aan je collega’s kunt vragen of zij het nog hebben. Dan hoef je de klant geen nee te verkopen.”

Is er nog meer in ontwikkeling?

“De shopping-mode, die de gebruiker kan aanzetten en waarmee ze een melding krijgt als ze in de buurt is van een boetiek uit de app. In de Negen Straatjes ga je hem niet aanzetten, dat voegt niets toe. Maar in bepaalde buurten waar je niet bekend bent, doe je dat wel. We kunnen de app in de toekomst nog uitbreiden naar lingerie, kindermode en mannenmode of over de grenzen. Het was een bewuste keuze om met vrouwenmode te beginnen. Ik ben ervan overtuigd dat veel shoppers in een stad zijn omdat ze vrouwenkleding nodig hebben.”

Wat wil je bereiken?

“Het is mijn missie om een platform voor samenwerking neer te zetten. Tussen merken en detaillisten.  En tussen winkeliers onderling. Ik wil doorbreken dat zowel merken als ondernemers acteren vanuit hun angst voor concurrentie. Sommige merken willen geen vermelding in de app omdat de concurrenten dan ook weten waar ze verkocht worden. Maar dan weet de consument het dus óók niet. Detaillisten zijn soms ook bang voor concurrenten in de app. Terwijl ik denk dat je elkaar juist versterkt. Hoe meer roze pins er in de straat staan, hoe groter de kans dat de consument denkt: in die straat ga ik eens kijken.”