Je vindt dat er te weinig aandacht is voor de gevolgen van deze coronacrisis voor ondernemers, zei je onlangs in een interview. Wat bedoel je daarmee?

Rick Moorman: “Er is lang te veel ingezoomd op de gevolgen van corona voor de gezondheid. Daarmee cultiveer je de angst en kap je alle andere discussies af. Natuurlijk hebben we een acuut gezondheidsprobleem in de vorm van het coronavirus, maar daarop volgt een ander gezondheidsprobleem, namelijk de stress die het oplevert bij onder anderen ondernemers. De overheid moet naar het grotere plaatje kijken, de gezondheid op de langere termijn. Want als er geen geld wordt verdiend, ontslagen dreigen of er een faillissement boven je hoofd hangt en je hebt ook nog eens geen uitlaatklep zoals een bezoek aan de sportschool of evenement, waar moet die frustratie dan naar toe? Die slaat naar binnen en dan word je ziek, of naar buiten waarbij je omgeving het moet bezuren. Om die gezondheid te controleren zullen we daar ook naar moeten kijken.”

Wat moet de overheid volgens jou concreet doen?

“Veel van de maatregelen die nu worden genomen, zoals uitstel van het betalen van btw, loonbelasting of extra kredieten bij de bank zijn kortetermijnmaatregelen. Dat is een enorme berg schulden die je doorschuift. Uiteindelijk zullen ze toch gewoon moeten worden betaald. De overheid zou in plaats daarvan ook voor een directe liquiditeitsinjectie kunnen kiezen en de uitgestelde btw en loonbelasting niet innen. Dat kost gigantisch veel geld, maar op termijn zijn de kosten voor de gezondheidszorg ook enorm als er niets gebeurt.”

‘Op het moment dat die lockdown inging, schrok ik me rot’

Hoe reageerde je zelf in eerste instantie op deze noodsituatie?

“Op het moment dat die lockdown inging, schrok ik me rot. Wij zijn een familiebedrijf. Mijn zoon van 25 ben ik in de winkel aan het opleiden, mijn echtgenote loopt hier rond. Voor 12 maart zag het er voor ons veelbelovend uit met prachtige opdrachten en omzetten waarmee we voorliepen op het jaar ervoor. Alles wees erop dat we fantastische tijd tegemoet zouden gaan. Je schrikt, maar je moet schakelen. Ik heb direct besloten om open te blijven, met inachtneming van de RIVM-maatregelen. Als ik dichtga, heb ik 100 procent verlies, als ik open ben, heb ik een kans. Tegelijkertijd heb ik voor rust in de zaak gezorgd door de medewerkers die hun kinderen moesten opvangen daarvoor gelegenheid te geven. We hebben het schema zo aangepast dat ze drie dagen bij het gezin kunnen zijn met behoud van salaris. Er komt veel op ze af en het is in mijn belang ze gezond te houden. Mijn medewerkers zijn uiteindelijk de meest belangrijke assets van mijn bedrijf. Ze hebben een eigen netwerk met klanten die speciaal voor hen komen.”

‘Mijn belang is mijn medewerkers gezond houden’

En je hebt een webshop opgetuigd, terwijl je daar eerder de toegevoegde waarde niet van zag.

“Het is een extra verkoopkanaal, maar het was tegelijkertijd een opdracht aan mijn medewerkers om ze een nieuw doel te geven. Ik heb op maandag gezegd dat ik ‘m donderdag in de lucht wilde hebben. En wat zag ik gebeuren? Ze gaven vol gas, overlegden ’s avonds nog met elkaar en hebben zo hard gewerkt dat de site donderdag up and running was. Ik sprak een nieuw potentieel aan, creëerde hiermee harmonie onderling en ze waren zelf hartstikke trots. Geweldig! Daarnaast hebben mijn medewerkers het initiatief bedacht om de vermaakservice ook in te zetten voor kledingstukken die hier niet gekocht zijn. Dat deden we in het verleden niet, maar nu zien we het als kans. We kunnen onze expertise inzetten, krijgen daardoor mensen in de winkel, ik hou mijn kleermaker en mensen aan het werk en je kunt zo wat bijverkopen.”

De overheid heeft woensdag 6 mei de coronamaatregelen versoepeld en de winkelstraten worden drukker. Dat is goed nieuws.

“Ik weet nog niet goed wat ik van die versoepeling moet vinden. Voor mijzelf verandert er niet veel. De overheid blijft hameren op die anderhalve meter en zoveel mogelijk thuiswerken. Ik kan niet inschatten wat dit voor mijn business betekent. Dat de horeca opengaat is een gunstige ontwikkeling, maar funshoppen en terrassen is een logische combinatie. De overheid zegt echter nog steeds dat mensen moeten runshoppen, niet funshoppen. Wat betreft de toenemende drukte in de winkelstraten, ik zie inderdaad iets meer beweging, maar het is nog lang niet spontaan en gezellig. En mensen gaan er meer op uit om de zinnen te verzetten dan om kleding te kopen.”

‘Openen van horeca is gunstig, maar nog steeds zegt de overheid dat mensen moeten runshoppen. Niet funshoppen’

Je hebt ook de kredietcrisis medio 2008 meegemaakt. Van welke les uit die periode heb je nu profijt?

“Wat ik in de bankencrisis heb besloten, is om mijn kosten meer te spreiden om financieel beter bestand te zijn tegen dit soort crises. Net als toen zie je dat werkgevers nu de betaling van het vakantiegeld opschuiven. Dat moet je in mijn optiek niet doen, want dat kan voor je medewerkers demotiverend werken en je schuift het probleem door naar later in het jaar. Ik heb de bankencrisis aangegrepen om dat anders in te richten. Ik heb mijn medewerkers wel het vakantiegeld betaald, maar met de afspraak het vanaf dat moment in twaalf delen bij het maandsalaris te storten. Dat scheelt liquiditeittechnisch in mei en juni een enorme hap. In het verlengde daarvan is het ook zo dat het de noodzaak van winkels wegneemt om via de uitverkoop mee te profiteren van het extra geld dat mensen dan krijgen gestort. Want meestal gaat vakantiegeld niet op aan vakantie, maar aan andere zaken.”

Wat hoop je dat deze crisis de modebranche oplevert?

“Ik denk wel dat de branche enigszins normaliseert wat betreft het binnenkrijgen van collecties. Nu schuiven de momenten van productie tot levering gedwongen op. Als blijkt dat die consument dat prettig vindt, dan verandert dat wellicht blijvend. Een voordeel van deze periode is dat we beter samenwerken met toeleveranciers en als we bereid zijn naar elkaar te luisteren en meedenken dan zou er in de hele bedrijfskolom blijvend beter kunnen worden samengewerkt.”

LEES OOK: 10 TIPS OM JE HOOFD KOEL TE HOUDEN TIJDENS DE CORONACRISIS