Wat was je eerste baantje?

“Preisteken bij de boer toen ik twaalf, dertien jaar was. Ik weet het nog goed: samen met een vriendinnetje stak ik meter na meter preien in de grond. Verschrikkelijk, maar we vonden het te gek om ons eerste eigen geld te verdienen.”

Met wie zou je een dag willen ruilen?

“Met een inkoper van een grote retailer als Net-A-Porter. Het lijkt me heel cool om op een ander niveau in te kopen en bij ‘next level’ merken een kijkje te nemen. Of met een designer van Gucci. Dat vind ik zo’n bijzonder en interessant bedrijf. Ik ben heel benieuwd hoe het ze steeds weer lukt om een megahit te scoren. Daarnaast heb ik er bewondering voor dat ze zo’n enorme onderneming weten te managen. Ik heb nu bijna twintig mensen in dienst en dat vind ik al veel.”

De beste keuze die je ooit hebt gemaakt?

“Om de winkels van Nuenen naar Eindhoven te verplaatsen. We hebben nu meer ruimte, exposure en naamsbekendheid door de grote stad. Starten met social media was ook een goede keuze. Dit geeft ons bekendheid van Drenthe tot Zeeland. Toegegeven: soms is social media heel tijdrovend. Ik beantwoord nog steeds zelf alle berichten. Af en toe moet ik echt mijn telefoon wegleggen.”

Je beste eigenschap?

“Ik houd ervan gezelligheid te creëren en heb graag mensen om me heen. Ik vind het ook leuk om mensen of klanten met elkaar te verbinden. En ik ben best attent. Als iemand jarig is of een belangrijk moment heeft, probeer ik er altijd bij stil te staan.”

En je slechtste?

“Ik ben mega-chaotisch en daardoor vergeet ik vaak afspraken. Ik werk eraan, want ik vind het zelf ook irritant. Onlangs heb ik een manager aangenomen die structuur gaat aanbrengen.”

Waar geef je graag geld aan uit?

“Voornamelijk aan mijn interieur. We zijn net verhuisd en het is heerlijk om daar geld aan uit te geven. De hele inrichting is vernieuwd. Pronkstuk is de enorme bank, die ik op Pinterest zag en die ik op maat heb laten maken. We, mijn man, kinderen en ik, kunnen er zo met vijftien personen op zitten.”

Beste koop ooit?

“Ik ben vrij snel uitgekeken op dingen, maar een lamp die ik tien jaar geleden voor mijn eerste huis kocht, vind ik nog steeds mooi.”

Zoet of zout?

“Zout. Mijn guilty pleasure zijn kaasjes en noten. En chips vind ik erg lekker.”

Naar welke muziek luister je graag?

“Ik ben echt een Top 40-mens. Laatst heb ik wel een mooi liedje ‘geshazamd’: ‘Beautiful Goodbye’ van Amanda Marshall. Voor een melodramatische bui of voor mijn begrafenis ooit.”  

Lezen of netflixen?

“Op vakantie kan ik heel goed lezen, thuis wordt het vaak Netflix. Ik ben geen diehard seriekijker, maar ‘La Casa de Papel’ vond ik erg goed. Als ik geen zin heb om na te denken kijk ik heel cheesy ‘The Kardashians’ op Videoland.”

Beste restaurant?

“Ik ga niet vaak uit eten, liever ben ik thuis. Als ik ga, eet ik graag bij Doyy, Brasserie Bellevue en Trattoria Mangiare, alle drie in Eindhoven. De eerste kookt op sterrenniveau, maar niet te ingewikkeld, de tweede is puur Frans en de laatste is heerlijk Italiaans. Allemaal niet te fancy en te chic, daar houd ik niet van. En ze serveren niet te weinig, zodat ik daarna niet naar McDonald’s hoef.”

Waar kan je jou in uittekenen?

“Jeans, een wit T-shirt en een boyfriend blazer. Heel basic, maar op verschillende manieren te dragen. Met hakken en een sexy top, maar ook met sneakers. Als ik op chic moet, kies ik ook een mooie pantalon. Ik ben geen jurkenmens, al zou ik dat graag willen zijn.”

Het avontuurlijkste dat je ooit hebt gedaan?

“Lang geleden, ik was een jaar of zeventien, leek het me stoer om met een vriendin naar een survivalkamp in Tsjechië te gaan. Hier hebben we bergen beklommen, geabseild en gekanood.”

Favoriete winkel?

“Momenteel ben ik helemaal fan van Noëlle Baartmans in Amsterdam. Zij heeft interieuraccessoires die niemand anders heeft. Ze reist overal naartoe om dit in te kopen.”

Favoriete stad?

“New York, voor de imposante gebouwen. En Rome vind ik heel indrukwekkend. Je loopt er over straat en ziet continu de meest prachtige gebouwen en fonteinen. Bizar eigenlijk dat mensen bijvoorbeeld het Colosseum konden bouwen.”

Dit artikel verscheen het eerst in Textilia magazine.