Wat is het beste advies dat u ooit kreeg?
“Dat kwam van modejournaliste Jeanne Roos. Ze gaf mij als jong meisje een schouderklopje dat heel wat teweegbracht. Ik deed mee aan een ontwerpwedstrijd voor het beste carnavalskostuum, maar mijn microjurkje met short kwam volgens haar niet in aanmerking voor een prijs omdat het te serieus was. Wel merkte ze op dat ze tijdens de shows in Parijs precies hetzelfde ontwerp had gezien en raadde mij aan om naar de kunstacademie in Arnhem te gaan. De rest is geschiedenis. Er volgde een andere belangrijke wending in mijn leven toen er op deze opleiding een lezing over het principe van het stylingbureau werd gegeven. Opeens zagen mijn docenten en ikzelf dat dit was wat ik moest gaan doen: trendforecasting.”

Gaat u ooit met pensioen?
“Dat denk ik niet en dat hoeft ook niet. Ik lanceerde onlangs TrendTablet.com, een creatief forum waarop iedereen ideeën of opvallende ontwikkelingen kan delen. Zelf analyseer ik er ook belangrijke tendensen. Toen ik zag hoe goed het functioneerde, dacht ik bij mezelf: zelfs op mijn sterfbed kan ik nog werken.”

Wat zijn uw toekomstplannen?
“Ik wil het ouder worden opnieuw uitvinden. De mens wordt tegenwoordig veel ouder en we beginnen rondom ons 60^ste jaar nog aan een derde fase van ons leven. Ik wil een nieuw gevoel rondom deze doelgroep creëren, die een eigen gedrag, codes en schoonheid moet hebben. Negatieve woorden zoals ‘pensioen’, ‘ouderdom’ en ‘grijze golf’ zijn verleden tijd. Ik benader zelf deze leeftijdsgrens en ga het dus zelf meemaken. Ik ben dus mijn eigen proefkonijn.”

Optimisme in een wereld vol chaos?
“Als het zo onverdraaglijk moeilijk wordt, dan gooi je uiteindelijk je kop in de wind en probeer je je los te maken van je angsten. Het optimisme heeft natuurlijk ook te maken met een wat beter bewegende economie. Ik denk niet dat Japan een diepe schok zal veroorzaken in de wereldeconomie, tenzij er weer een aardbeving plaatsvindt met ernstige nucleaire gevolgen. Het betekent het einde van een stukje wereld. Ik denk hierbij ook meteen aan de aardscheur bij San Francisco en Nieuw-Zeeland: je verwacht dat de aardvlakken elkaar in beweging zetten. Het positieve aan dit verhaal is dat we hardhandig worden wakker geschud. Dingen waar we mee bezig zijn, lijken ineens zo onbelangrijk. Wat maakt het uit of je dit kapsel of die kleur neemt of deze jurk of die broek aanschaft?”

2012 nadert. Wat zal dit jaar brengen?
“Mensen werken niet meer altijd met hetzelfde plezier en passie zoals vroeger. Door de economische druk en het heilig maken van het kapitalisme, is de sfeer veranderd in nijd en angst. Ik krijg regelmatig mailtjes van mensen die carrière maken in de luxe-industrie met de bijhorende hoge salarissen. Maar het bevredigt ze niet meer, ze kunnen niet meer tegen de woekermarges. Ze willen weer werken met liefde en passie. Dit gevoel hoort bij de tijdsgeest, het beroemde 2012, ik denk dat we er in feite al mee bezig mee zijn. Er komt een vernieuwende kracht die misschien door ongeluk wordt gestimuleerd, of juist vanuit onszelf ontstaat. We zien dat we niet zo door kunnen gaan met de massaconsumptie. We moeten zuinig met onze bronnen omgaan. Daarom zal productie weer in eigen land of regio moeten gaan plaatsvinden. De lokale ouderen breien dan onze kleding en de lokale boer verzorgt ons eten zoals in een echte community. Het lijkt toekomstmuziek, maar het staat voor de deur. Ik weet zeker dat we naar een maatschappij gaan van samenwerking, wat nu ook via internet wordt gestimuleerd. Of het te maken heeft met de Mayakalender of niet, ik weet zeker dat we bezig zijn met een herbezinning van de maatschappij. Iedereen voelt het, iedereen schrijft erover.”

Trendgoeroe Lidewij Edelkoort vertelt in de nieuwste Textilia (10 2011) ook over haar katten, haar kledingsmaak en woede over de verwaarlozing van kleding. Abonnement op Textilia? Wil je een trendlezing van Li Edelkoort meemaken? Op 24 mei is zij in Amsterdam. Kaarten zijn te bestellen via Appletizer.