Kwaliteit en functionaliteit waren kenmerkend voor haar creaties. Toen de Russen Estland binnenvielen besloot Elvine haar geluk in buurland Zweden te beproeven. Daar aangekomen blijft ze kledingstukken vervaardigen om in het levensonderhoud van haarzelf en dat van haar vier dochters te kunnen voorzien. In 1975 bevalt Elvine’s jongste dochter van een zoon: Daniel. Hij zou zijn oma doen herrijzen op een wel heel bijzondere manier.

Daniel Mänd

De jonge Mänd groeide op in een van de buitenwijken van Göteborg als een echte jongen van de straat. Hoewel om hem heen criminaliteit orde van de dag was, hield Daniel zich vooral bezig met graffiti. Hij ontwikkelde zowaar een passie voor de kunstvorm en zijn talent bleef niet onopgemerkt: iedereen wilde zijn ontwerpen op een T-shirt. Zo kwam Mänd in aanraking met fashion en dat resulteerde niet veel later in het openen van zijn eigen streetwear store.

Maar Daniel miste iets in zijn shop. Hij realiseerde zich dat het de streetwear labels uit zijn eigen winkeltje aan een bepaalde sophistication ontbrak. De jonge ondernemer wilde zelf iets creëren wat echt van hem was: van de straat, maar met een traditionele twist. Net als zijn oma spendeerde Mänd nachten achter de naaimachine om zijn kledingstukken net zo lang te vermaken tot ze perfect waren. Hij hield zich bezig met stoffen, pasvormen en stiksel en raakte geobsedeerd door kwaliteit en draagcomfort. Daniels ‘straatleven’ vermengde zich langzaam met zijn grootmoeders vakmanschap. En die mix is ook terug te vinden in de pay-off van Elvine: ‘sophisticated clothes for unsophisticated behavior’. 

Kijk voor meer indormatie over Elvine op www.elvine.se