Het was jarenlang dé conceptstore van Rotterdam, waar fans van moeilijk verkrijgbare labels als Billionaire Boys Club, Wood Wood en Comme des Garçons terecht konden. Onlangs sloot Gorilli na een laatste monstersale de deuren van het grote pand aan de Oppert in Rotterdam, om vanaf begin maart aan de drukke Kleine Lijnbaan verder te gaan. Eigenaar Talat geeft uitleg.

Waarom wilden jullie weg van de oude locatie?

“Dat had eigenlijk twee redenen. Ten eerste liep het huurcontract af, dus het was een mooi moment voor een evaluatie. Toen kwamen we tot de conclusie dat de aanloop van de straat niet geweldig was, in dit deel van het centrum heb je nu eenmaal minder passanten. Dat wisten we natuurlijk altijd al, maar voorheen hadden we meer gerichte shoppers. Mensen die echt voor Gorilli vanuit het hele land naar Rotterdam kwamen en met twee volle tassen de deur uitliepen. Dat is nu veel minder, omdat veel obscure merken die wij verkopen commerciëler zijn gegaan en in allerlei winkels in Nederland liggen. Daarnaast zijn er natuurlijk steeds meer webshops, waar we moeilijk tegenop kunnen boksen.”

Waarom hebben jullie voor de Kleine Lijnbaan gekozen?

“Heel simpel: het aantal passanten is hier vele malen hoger. We hadden zoiets van: als we doorgaan, dan gaan we het gevecht aan in het hol van de leeuw. Het is belangrijk voor een stad als Rotterdam om ook een winkel als Gorilli te hebben, naast alle ketens en grote merken. Op een Margreeth Olsthoorn en Woei na, zijn er weinig echt authentieke winkels in Rotterdam. Wat we in de nieuwe winkel aanbieden, is een mix van high-end merken als Alexander Wang en Yohji Yamamoto en goedkopere merken, zoals Daily Paper en ons eigen merk. Ik geloof sterk dat die combinatie werkt voor de nieuwe generatie consumenten.”

De huur zal niet goedkoop zijn op zo’n A-locatie.

“Dat klopt, daar heb ik ook wel mee geworsteld. Ik vind het absurd dat de huren nog steeds kunstmatig hoog worden gehouden, gezien de leegstand in de binnenstad. Het lijkt alsof de gemeente toch liever bekende grote namen in het centrum heeft dan een winkel als Gorilli. Ze zouden beter een voorbeeld aan Berlijn kunnen nemen, waar creatieven wel een kans krijgen om hun concepten voor een lage prijs in de binnenstad te ontwikkelen. Maar goed, dankzij een investeerder kunnen we dit nu toch voor vijf jaar proberen. Ik zie het als een laatste poging om de creativiteit in de Rotterdamse binnenstad te behouden.”

Bij Patta in Amsterdam liep het vanwege de hoge huur in het centrum mis.

“Ja, dat heeft alles te maken met het feit dat er een verschil is tussen ‘I Like’ en ‘I Buy’. Je ziet nu dat consumenten van alles roepen over wat wel en niet mode is, en wat je als winkel zou moeten verkopen. Maar uiteindelijk is hun koopgedrag er niet naar en blijf je met bepaalde items zitten. Het is daarom volgens mij belangrijk om die balans te houden tussen exclusieve en meer commerciële items.”

Hoe wordt de winkel verder anders?

“Aan de Oppert waren we één van de eerste conceptstores met een grote, witte en lichte inrichting. Op de nieuwe locatie zullen meer natuurlijke materialen en vooral veel hout worden gebruikt. Daarnaast hebben we geen kassa’s, want dat vind ik een achterhaald concept. Waarom moet je in de rij staan, om iets af te rekenen? Is toch raar? Bij ons neem je plaats op een stoel en kun je via een iPad, portable pinapparaat of cash afrekenen. We stellen mensen bij het afrekenen ook de vraag: meenemen, opslaan of opsturen? Ze kunnen hun aankoop dus ook aan het einde van hun shopping trip ophalen of als ze helemaal geen zin hebben om als een bepakte ezel te zeulen, sturen we het op. De betalingen verlopen overigens niet via de bank, want het feit dat je als winkelier af moet dragen aan de bank, vind ik ook idioot.”

Je klinkt bijna als een anarchist.

“Vroeger was ik vrij radicaal, nu noem ik mezelf een realitische anarchist. Gelukkig zie ik door tv-programma’s als Tegenlicht, positieve activiteiten van een branche-organisatie als INretail en ontwikkelingen als alternatieve transportbedrijven dat er wel dingen aan het veranderen zijn binnen de branche. Het is toch vreemd dat we zaken als afdracht aan banken en hoge huren zo lang hebben geaccepteerd?”

Gorilli staat ook bekend om de events. Gaan jullie dat op de nieuwe locatie ook doen?

“Ja, maar wel op een andere manier dan voorheen. We merkten op een gegeven moment dat als je events organiseert met gratis drank, je steeds dezelfde mensen trekt, die verder niets aan je winkel bijdragen. Dan ben je eigenlijk aan het parasiteren op jezelf. Ik heb qua personeel ook liever een 16-jarige jongen achter de kassa uit Ridderkerk die avontuur zoekt en dolgraag bij ons wil werken, dan iemand die alleen maar interessant wil doen. We blijven overigens wel lokale initiatieven steunen, zoals het muziekevent Run The Trap, waarmee we samen een mixtape uitbrengen en een event organiseren.”

Je zakenpartner Doni heeft de winkel verlaten. Ga je nu alleen verder?

“Voorlopig wel, al ben ik niet alleen. Gorilli is een movement, waar allerlei mensen direct en indirect bij betrokken zijn. Maar Doni was wel degene die echt het gezicht was van de winkel en contact onderhield met belangrijke ambassadeurs, zoals voetballers en bekende mensen. Dat voelt voor mij wat onnatuurlijker, omdat ik liever niet op de voorgrond sta. Ik vind het ook niet zo belangrijk om als eigenaar heel aanwezig te zijn. Bij McDonald’s hoef je toch ook meneer McDonald’s niet te zien? Mijn personeel is het uithangbord van de winkel.”