Wassen, strijken en drogen van een kledingstuk zorgt voor tweederde van de CO2-uitstoot vanaf de eerste katoenpluk in de VS, de confectie in Bangladesh tot het moment van afgedragen zijn. Een witte dameslongsleeve van 220 gram, zo is onderzocht, geeft tijdens de productie én het gebruik samen een CO2-uitstoot van 11 kilo. Tweederde daarvan zou veroorzaakt worden door het wassen, strijken en drogen van dit kledingstuk, thuis bij de consument. Daarmee stelt Systain Consultancy dat de consument een veel grotere bijdrage kan leveren aan het terugdringen van de CO2-uitstoot, dan altijd werd aangenomen.

Het productieproces van een wit shirt is goed voor 3 kilo CO2-uitstoot. Ter vergelijk levert een donkergekleurd shirt 3,4 kilo CO2. Het vervoeren van de kleding per containerschip van Bangladesh naar Duistland leverde 300 gram per shirt.

Rol van de fabrikant
Belangrijk detail is wel dat de onderzoekers uitgingen van 55 wasbeurten, een groot aantal en waarschijnlijk ook meer dan een witte longsleeve doorgaans meemaakt. Daardoor is misschien wel een bovengemiddelde rol toebedeeld aan de consument. Het is bovendien opmerkelijke conclusie nu steeds meer leveranciers van kleding erkennen dat er juist een grote rol voor hen is weggelegd om te werken aan duurzaamheid in de modebranche. Dan volgt de consument immers vanzelf, wordt geredeneerd.