De aankomende wijzigingen in het consumentenrecht zijn een gevolg van de ‘Europese richtlijn betreffende consumentenrechten’, welke stamt uit 2008. Deze richtlijn beoogt met name het vertrouwen van de consument in de elektronische handel te vergroten en de drempel voor ondernemers om grensoverschrijdend te handelen te verlagen. Lidstaten van de Europese Unie mogen in principe niet afwijken van de in de richtlijn gestelde regels.  Dit zorgt er uiteindelijk voor dat in alle lidstaten consumentenwetgeving geldt. 

Dit zijn de grootste wijzigingen:

Herroepingsrecht

Het herroepingsrecht (ook wel de “bedenktijd” genoemd) is her onderdeel van het consumentenrecht dat misschien wel het meeste op de schop gaat. Het herroepingsrecht van de consument ziet op de mogelijkheid die de consument heeft om de overeenkomst zonder opgave van redenen te ontbinden. Momenteel is de termijn waarbinnen dat mogelijk is zeven werkdagen. Door de nieuwe regelgeving wordt deze termijn opgerekt naar veertien kalenderdagen.

De webwinkelier is daarnaast verplicht om op zijn website aan de consument een modelformulier aan te bieden waarmee de consument de overeenkomst kan herroepen. Dit moet altijd! De webwinkelier mag naast het modelformulier uiteraard wel aanvullende mogelijkheden aanbieden waarop de consument de overeenkomst kan ontbinden. Als het maar mogelijk is om de overeenkomst ook middels het modelformulier te herroepen.

0900-nummers

Door de nieuwe regels wordt de hoogte van de kosten voor het bellen met een 0900-nummer aan banden gelegd. De nieuwe wet bepaalt namelijk dat de vergoeding die de handelaar bij de consument in rekening mag brengen voor telefonisch contact over de tussen hem en de consument gesloten overeenkomst ten hoogste het basistarief mag bedragen. Let wel, dit geldt alleen tussen de ondernemer en bestaande klanten. Bij consumenten die nog geen klant zijn mag wel een hoger bedrag in rekening worden gebracht.

Kosten betaalmiddelen

Het hanteren van ‘onevenredig hoge kosten’ voor bepaalde betaalmiddelen (bijvoorbeeld voor betaling middels een acceptgiro)  is na 13 juni 2014 ook niet meer toegestaan. De nieuwe wet bepaalt namelijk dat de vergoeding die de handelaar aan de consument mag vragen voor het gebruik van een bepaald betaalmiddel ten hoogste de kosten van het gebruik daarvan door de handelaar mag bedragen. Kortom: niet meer dan het daadwerkelijk kost. 

Bestelling met betalingsverplichting

Vanaf 13 juni 2014 moet de webwinkelier zijn bestelproces zo inrichten dat de consument een aanbod niet kan aanvaarden “dan nadat hem op niet voor misverstand vatbare wijze duidelijk is gemaakt dat de bestelling een betalingsverplichting inhoudt”. In feite komt het er op grond van de nieuwe regels op neer dat, indien de aanvaarding geschiedt door het aanklikken van een knop (de ‘bestelbutton’), de tekst van deze knop dient te luiden: “bestelling met betalingsverplichting”. Of er ook andere varianten (zoals “koop nu”) aan de nieuwe regels voldoen is nog niet duidelijk.

Consequenties

Wanneer de webwinkelier zich niet aan de nieuwe regelgeving houdt, heeft de consument ruime(re) mogelijkheden om van de overeenkomst af te zien. Daarnaast kan ook de Consumentenautoriteit in sommige gevallen handhavend optreden door het opleggen van boetes.

Tenslotte zij nog opgemerkt dat niet alle regels die zijn gericht op consumenten door de nieuwe wetgeving worden gewijzigd. Zo blijven de regels die bijvoorbeeld gelden ten aanzien van garantie en het gebruik en de inhoud van algemene voorwaarden in B2C-relaties ongewijzigd. De regelgeving in de verschillende lidstaten liep op deze punten teveel uiteen om een compromis te bereiken.

De advocaten van Van Till Advocaten schrijven iedere maand een expertlog voor Textilia.nl. Heb jij een juridische vraag voor Van Till Advocaten? Mail dan naar S.Duijn@mybusinessmedia.nl en wie weet wordt jouw vraag hier de volgende keer beantwoord.