TOP

Winst maken op ingezamelde kleding

Niet alle kleding dat wordt opgehaald via inzamelbakken komt terecht op de beloofde bestemming. Gemeenten pikken een graantje mee van de winst.

Het is een mooie gedachte: de kleding die een consument in Nederland in een kledingbak gooit, komt terecht in een derdewereldland waar kinderen dolblij zijn met het afdankertje. In veel gevallen is dit ook werkelijkheid, maar gemeenten en inzamelaars blijken mee te liften op het succes van een kledingbak.

Opbieden

In verschillende delen van het land laten gemeenten inzamelaars tegen elkaar opbieden om een container te mogen plaatsen, zo meldt Elsevier. De tarieven die zij rekenen voor het plaatsen van een container lopen op tot 40 cent per kilo. Dat is ongeveer de helft van wat een kilo oud textiel oplevert aan omzet.

Commerciële inzamelaars

Het zijn niet alleen gemeenten die van oude kleding geld weten te maken. Ook commerciële inzamelaars verdienen geld aan de afgedankte kleding. Elisa Bes van Curitas – een van die inzamelorganisaties – licht toe dat het voor hen toch niet zo zwart wit is: “Natuurlijk gaat er een deel van de opbrengsten naar Curitas als bedrijf maar met een groot deel steunen we ook goede doelen en onderzoeken. We zijn bijvoorbeeld hoofdsponsor van Stichting Pax Kinderhulp.”

“Daarnaast investeren we in onderzoek naar het recyclen van textiel. Op dit moment kijken we naar opties om kleding te maken van 100 procent gerecycled materiaal. Er bestaan bijvoorbeeld spijkerbroeken met 20 procent gerecycled materiaal maar hoe mooi zou het zijn om de complete broek van stevig tweedehands textiel te maken?”, legt ze uit.

Gemeenten

Feit is: wie meer geld heeft, kan ook meer geld uitgeven. Toch is een commerciële inzamelaar een ander verhaal dan een gemeente. Een inzamelaar als Curitas houdt een deel van de opbrengst binnen de textielindustrie door onderzoeken te doen. Maar waar komt het geld van gemeenten terecht?

Volgens de website van de gemeente van Schijndel – één van de gemeentes die verdient aan de inzameling van textiel – staat dat de opbrengst gebruikt wordt om afvalstoffenheffing betaalbaar te houden. Op die manier profiteren bewoners van de gemeenten ervan.

Niet alle gemeenten profiteren van de kledingbakken. Onder andere Meppel, Wijk bij Duurstede en de Bilt zorgen ervoor dat hun textiel alleen bij filantropische instellingen terecht komen.

Achtergesteld

Toch voelen charitatieve organisaties zich achtergesteld. Het Leger des Heils is nog steeds de grootste textielinzamelaar van Nederland en haalt zo’n 24 miljoen kilo op van de in totaal 90 miljoen kilo oude kleding dat in Nederland wordt weggegeven. Jolanda Uringa van het Leger des Heils vertelt aan Elsevier: “We leggen het steeds vaker af tegen commerciële partijen. Geld is leidend voor gemeenten en zij kiezen steevast voor de hoogste bieder.”

Het leger des Heils en Sympany (begin dit jaar ontstaan uit een fusie tussen KICI en Humana.) sorteren de textiel of verkopen het aan sorteerbedrijven. De opbrengsten worden gebruikt voor ontwikkelingsprojecten. Daarnaast bevoorraadt het Leger des Heils ook de zeventig kringloopwinkels in Nederland.

Als retailer is het ook mogelijk een kledinginzamelbak in de winkel te plaatsen van bijvoorbeeld het Leger des Heils of Curitas.