Met de Europese verkiezingen in aantocht, gaan (kandidaat-)europarlementariers ‘het land in’. Gisteren waren zes van hen op winkelbezoek in Delft, bij de Gamma én bij kledingzaak No. 13 in Delft. Hier gingen zij in gesprek met ondernemers. De NOS was er ook bij en maakte een item voor het journaal. Op de website werd een artikel geplaatst: Jeuk van Europees kledinglabel. De NOS schrijft: “Sommige kledingstukken hebben nu al vier labels waarin in tientallen talen staat vermeld uit welke stof de kleding bestaat en hoe die moet worden gewassen.”

Maar Michiel Scheffer, fractievoorzitter van D66 in de Provinciale Staten van Gelderland én ondernemer met een ruime ervaring in de textielindustrie, laat in een analyse op zijn eigen website weten dat dat niet helemaal klopt. Volgens hem is het vooral de industrie en de lidstaten die de overvloed aan labels veroorzaken.

Scheffer zat namens de Nederlandse industrie van 1991 tot 2000 in de Commissie Internationale Handel van de Europese Textielvereniging, de Europese Breivereniging en de Europese kledingorganisatie. Van 1995 was hij voorzitter van de ‘Nationale Kledingdialoog’ en van het ‘Nederlandse Milieuoverleg Kleding’.

EU-bashen

In kleding is maar één etikettering nu verplicht en dat is de samenstellingsetikettering, zegt Scheffer. En dat is volgens hem een wens van de industrie en de lidstaten. In zijn artikel geeft hij van vijf etiketteringen aan of het verplicht is of niet hoe het tot stand is gekomen. Volgens Scheffer was het ‘even lekker EU-bashen, terwijl de rol van de EU in de kledingetiketten zeer bescheiden is.’

Scheffer zegt dat de industrie en retailers liever geen etikettering willen of de consument dom wil houden met lappen tekst. Verder zegt hij ‘dat de kledingmarkt aanmerkelijk beter zou werden als de EU een goed systeem zou opleggen en het niet aan de markt overlaat.’

Welke etiketten zijn er en welke zijn verplicht:

• Vezelsamenstelling: verplicht, wens van industrie en lidstaten
• Wasvoorschrift: niet verplicht
• Maataanduiding: niet verplicht
• Brandgevaar: verplicht door lidstaten, later geharmoniseerd door de EU
• Made in-labels: verplicht, maar pas sinds 15 april 2014

Lees hier het hele verhaal van Michiel Scheffer