De show werd geopend met kraakwitte pakken, pakjes, rokken en kniebroeken met iets katoenerigs: op zich een spannend beeld voor een couturier. Met het ferrarirood voor twee leren jasjes met witte biezen dat daarop volgde, zette Frans Molenaar de toon: het wordt een kleurrijke zomer met felle contrasten en veel stevige pastels. Het applaus was voor de opzichtige pakken en overslagjurken in gekleurde banen.

Grote hoeden

Het monumentale handschrift van de couturier was herkenbaar aan de vele grote kragen en diep uitgesneden halzen. De overwegend zwarte hoeden in deze show hadden bijna Mexicaanse proporties. Ze gaven het wat strengere zwart-wit-grijze thema een zwoel tintje. Bij dit alles lijkt het of Frans Molenaar goed heeft gekeken naar het couturewerk van de jaren vijftig. Afstekende biezen langs kragen, halzen en klepzakken, de klassieke Givenchy kraag, de geplissseerde boothals en de strik: we hebben het allemaal al wel eens gezien en dat zal zeker gelden voor het oudere publiek in de zaal.

Niet alleen Neelie en Hedy, maar ook jongere dames in goeden doen zaten in het publiek. Daarvoor bracht Molenaar zomerse jurken en strikbloesjes met stippen, schuimig bolletjesdessin, bloemmotieven of grafische prints, terwijl de kortere jasjes op een goede jeans niet zouden misstaan.

Al met al is de collectie ‘gekleed’ en daarmee blijft Frans Molenaar trouw aan zijn publiek en waarschijnlijk zichzelf. In totaal werden 86 outfits getoond door 8 modellen, waaronder Irene van de Laar en Kim Feenstra.