Waarom weer terug naar het Brandboxx SBC Leusden?

MZ: “Na mijn vertrek als Center Manager in 2002 is het SBC altijd ‘mijn kindje’ gebleven, ook al omdat het vrijwel uniek in de wereld is. De branche mag daar best trots op zijn, want het brengt een grote mate van efficiency met zich mee en dat helpt ondernemers, zeker in deze tijd. Na ruim 4 jaar SBC, ben ik voor TCN de nodige andere inkoopcentra gaan opzetten en managen in Nederland, Duitsland, Scandinavië, Hongarije, Tsjechië en Spanje. Inmiddels bijna 14 jaar TCN, 3 kinderen en een hond, een paar grijze haren en veel plezier later, ben ik weer terug bij mijn ‘eerste liefde’.”

Hoe ben je ooit bij Brandboxx-wereld terecht gekomen?

MZ: “In 1998 mocht ik afstuderen voor mijn opleiding Sport, Economie & Communicatie (Speco) in Tilburg en de broer van een goede vriend wees mij op het SBC dat toen net twee jaar open was. Het project stond toen nog voor de helft leeg en ik heb toen onderzoek gedaan naar hoe de nog leegstaande toonzalen in te vullen. Een aantal weken later vertrok de zittende project manager van het SBC en werd mij gevraagd of ik die rol wilde overnemen en mijn eigen plan ten uitvoer wilde brengen. Met het jeugdig enthousiasme van een 22 jarige ben ik het avontuur aangegaan.”

Hoe belangrijk is sport voor jou?

“Ik ben een echte teamsporter en ik ben wel erg fanatiek, maar ga niet ‘over lijken’ voor een goed resultaat. Momenteel voetbal ik bij vv Naaldwijk 3 en dit team bestaat voor de helft uit 30+’ers en voor de andere helft uit 18-22 jarigen. Deze combinatie is onbetaalbaar. ‘De oudjes’ met ervaring, slim en weinig lopen en ‘de jonkies’ met ongebreidelde energie en enthousiasme. De ander beter maken, waardoor het team tot grote hoogte kan stijgen, daar gaat het om…! Bij verlies; 5 minuten in mineur en daarna de knop om en op naar de derde helft…”

Ooit een carrière als topsporter geambieerd?

“Ieder jongetje droomt daarvan (denk ik). Ik heb het geschopt tot de landelijk jeugdcompetitie, maar daarna was het tijd voor de studie. Vervolgens 4 jaar gestudeerd zonder te voetballen. Daarna de draad weer opgepakt, maar inmiddels had de (zware) studietijd haar lichamelijke sporen nagelaten en was de locale competitie het maximaal haalbare…”

Kick je op snelheid?

“Ik mag met de auto graag doorrijden, getuige ook de ordner in mijn kast waarop het label ‘CJIB’ prijkt. Moet wel zeggen dat, hoe clichématig dan ook, het vaderschap dit grotendeels heeft ingedamd. Snelheid in het werk spreekt mij ook aan. Ik werk graag met mensen samen die snel besluiten kunnen nemen, waardoor er een bepaald dynamiek ontstaat. Vertrouw op je ‘gut feeling’.”

Welke gebeurtenis heeft je leven veranderd?

“Feitelijk word ik iedere dag nog gevormd. Zo stelde Teun, mijn zoontje van 6, mij vorige week de levensvraag: ‘Pap, hoe lang bestaat er eigenlijk al tijd..?’ Dat soort vragen doen je beseffen dat je aan de basis staat van de vorming van een nieuwe persoonlijkheid, hetgeen een enorm verantwoordelijkheidsgevoel met zich meebrengt is. Ik denk dat mij dat momenteel het meeste vormt.”

Speelt social media een grote rol in jouw leven/werk?

“Ik doe aan Linkedin en dat vind ik, zakelijk, redelijk waardevol. Het is een kwestie van: als je er veel in stopt, kun je er ook veel uithalen. Momenteel stop ik er niet heel veel in, alhoewel ik om mij heen zie dat er meer uit te halen is. Tijdgebrek is vaak een excuus, maar misschien biedt social media wel een oplossing voor dit tijdgebrek.”

Een internationale baan bij een sportmerk. Iets voor jou?

“Ik heb de afgelopen 14 jaar veel internationaal gewerkt en ik heb in 2004 voor TCN een jaar in Boedapest gewoond en gewerkt. Ik heb altijd gezegd open te staan voor een internationale uitdaging in een aansprekende stad, alhoewel dit met 3 kids inmiddels wel een aardige onderneming zal worden. Maar dat is geen reden voor de BV Zwinkels om hier niet over te blijven dromen. Momenteel doe we mee aan een ‘pitch’ voor de herontwikkeling van een deel van het Olympisch Park in Londen, voor na de Olympische Spelen van volgend jaar zomer, tot een soort SBC, dus wie weet, ooit.. ;-)”

Lees in de Textilia editie 23/24 die vandaag verschijnt de Close-up met Robert Bolland.