“In een groep van 20 collegajournalisten van over de hele wereld worden we de hele dag op sleeptouw genomen door onze gids Jose Miguel, een hyperactieve Peruaanse ontwerper die de hele dag Engels/Frans/Spaans door elkaar spreekt en hier blijkbaar nogal bekend is aangezien hij continu door mensen wordt herkend en aangesproken.

Maar tegelijkertijd kan hij ons heel veel vertellen over materialen, technieken en vormen en krijgen we door zijn kennis en contacten een incrowd kijkje in de Peruaanse modewereld. Op de beurs staan zo’n 400 exposanten, voornamelijk producenten van wollen en stoffen. De specialiteit van Peru is alpaca, een superzachte wol die afkomstig is van de alpaca, een soort lama. De Peruanen weten hier niet alleen hele mooie truien van te maken, maar ook prachtige capes, jassen en zelfs jurken.

Maar Peru heeft meer te bieden: Pima katoen, te vergelijken met Egyptisch katoen, Vicuna Fiber, wat nog luxer en duurder is dan alpaca en het ‘gewone’ Tanguis katoen. Een gesprekje met de minister van Handel van Peru maakt duidelijk dat Peru niet meer als volumemaker bekend wil staan, maar als producent van kwalitatieve en luxe goederen. Om de handel te bevorderen wordt een overeenkomst gesloten met Europa om de exportkosten te verlagen.

‘s Avonds bezoeken we de modeshow van magazine Vogue en warenhuis Ripley, waarvoor een aantal geselecteerde ontwerpers hun collectie showen. Met wisselend succes bij ons Europeanen. Want sommige velours jurkjes en avondjurken vol toeters en bellen, zijn toch wel erg over the top. Maar er zitten wel wat leuke ontwerpers tussen, zoals Ana G Design, die een collectie vol luchtige jurkjes en jumpsuits toont.”